امروز عجیبیه،بدون تابش نور افتاب از خواب بیدار شدم و به بارش باران و ابرهایی که جلوی تابش خورشید رو گرفته بود تماشا کردم. گاهی ابرها برای مقابله با خورشید جلوی تابش اونو میگیرن اما کم کم خورشید اونارو کنار میزنه و بزرگی خودشو نشون میده.. داشتم به این فکر میکردم که نباید توی زندگیمون ابر باشیم تا به راحتی از بزرگا شکست بخوریم. باید مثل ستاره ها زمانی که خورشید توانایی نشان دادن زیبایی های خودش رو نداره بدرخشیم تا با خورشید مقایسه نشیم،باید توی زمان خودمون بهترین باشیم